Animizm Latince “anima” dan türetilmiş olup hava ve rüzgar anlamına gelir. Terim olarak animizm, her şeyde bir ruhun bulunduğu ve bu ruhun kutsallığı ilkesine sahip olan inanç sisteminin adı olarak kullanılmaktadır. İlk insanlarda Taylor’a göre rüyalarında çeşitli durumları görmeleri sonucu (ölüm vs…) büyük tesirler meydana getirmiştir. Ölen insanın hayatının sona ermesi belirtisi soluğun kesilmesi olarak görüldüğünden o anda cesetten bir şeyin ayrılıp gittiğini ve bu giden şeyin ruh olduğu kabul edilmiştir.
Batıl dinlerin bir çoğunda Animizm’e rastlanılmaktadır. Ruh tam izah edilememekle beraber, çoğu ilahi dinlerde mevcut olan bir kavramdır. Eski Mısır, Sümer , Hitit, Yunan, Roma vb. milletlerin dinlerinde Animizm’in izlerine rastlanmaktadır.
TOTEMİZM
Sigmund Freud ve Emile Durkheim’in de savunucuları arasında bulunduğu teoriye göre, ilk dini inanç Totemizm’dir. Onlara göre bu topluluklarda totem ile temsil edilen şeylerin, zamanla tanrılan şekline sokulması sonucu ilk dini hayat ortaya çıkmıştır. İnsanlar, totem olarak aldığı hayvan veya diğer cisimler, cevher bakımından o insanlarla aynı sayılmış , insanlar ilk olarak bu totemlere tapmaya başlamışlar ve böylece ilk dinin temellerini atmışlardır.
Özellikle Durkheim tarafından savunulan bu teori, bir hayvan veya cismi, insanlar kendileri ile akraba saymışlardır ve onlarla aynı kökten geldiklerini düşünmüşlerdir.
Totemizm inancının 3 safhası vardır; mana, tabu, totem.
a- Mana
Mana Malenezyaca olan “mana” sözü gizli güç, kuvvet anlamına gelmektedir ve totemizm’e göre her şeyde mana vardır. Asıl saygı bu manayadır. Mana denilen gizli güç her şeye etki edebilir ve ediyordur da. Kızılderili insanların ve yamyamların kafa derisi yüzerken veya insan eti yerken amaçları karın doyurmak değil, mana’yı elde etmeye çalışmaktır. Mana en çok saç,sakal,tırnak kan, kemik gibi şeylerde bulunduğu kabul edilmektedir. Bu yüzden bunlar iyi korunmalıdır ve başkasının eline geçerse büyü yapılabilir.
b- Tabu
Mana ile dolu olan şeylere ve dokunulması tehlikeli olan şeylere “tabu” denirdi. Bunlara sadece önemli ve gerekli tedbirler alınarak yaklaşılabilirdi, bunun için bir takım ayinler ve merasimler yapılması gerekirdi. Ayinlerle yaklaşılan her şey tabu sayılmaktadır. Savaşa giden erkekler, yeni doğan bebekler, ava giden erkekler, ölen kimselerin vücutları tabu olarak kabul edilmektedir. Tabu, ayinsiz olarak tabuya dokunan herkesi kendisi gibi tabu ilan eder ve bu insanların bu süreç zarfından sonra kendilerini ayinlerle arındırmaları gerekir. Tabuyu ihlal edenler otomatik olarak cezalandırılırlar; bunlar ya kendilerini öldürürler veya kabile tarafından öldürülürler.
c- Totem
Kanadalı aborjinlerin dilinden alınan bu kelime, genellikle “kişinin koruyucu ruhu” anlamında kullanılır. Totem, bütün kabile mensuplarının kutsal saydığı, hayvan, cisim ,bitki veya insan olarak nitelendirilir. Totem kabul edilen şeylerde daha fazla mana bulunduğu kabul edilmektedir. Her totem, mana ile doludur ve tabudur. Eğer bu bir hayvansa veya bitkiyse, avlanması yasak veya koparılması da yasaktır. Her kabilenin kendisine ait totemi vardır ve o totemden türediklerini kabul etmektedirler.
