Pulitzer ve Nobel Edebiyat Ödülü’nü kazanan John Steinbeck ile tanıştığım ilk kitap. Çağımızın toplumsal ve insani meselelerini ustalıkla resmettiği eserlerden birisidir. ‘’Tozpembe olmayan gerçekçi bir umudu’’ dillendirir. Fareler ve İnsanlar’da iki zıt karakterlerdeki tarım işçisinin öyküsünden bahsediliyor. Bu öyküde ana karakterlerimiz Lennie ve George’dur. Lennie güçlü, iriyarı ama akli dengesi yerinde olmayan bir karakterdir. Lennie’nin ve George’nin hayali işçilikten kazandığı paralarla küçük, ekim işleri kadar yeterli bahçesi olan ufak bir ev almak istemektedirler.
Lennie, güçlü olduğu için hayvanları özellikle fareleri severken farkında olmadan boyunlarını kırıyor. Steinbeck’in anlatımıyla insani, içsel meseleleri her satırda fark edebiliyoruz. Bu öyküde dostluk ve dayanışma duygusu ön planda tutulmuştur. George ise zeki ve zaman zaman Lennie’yi aklı dengesi bozuk olduğu için hor gören bir karakterdir. Lennie bir şekilde başlarını belaya sokup, işten atılmalarına sebep olur. Arada ondan kurtulmak istediğini söyleyip isyan eder George. Ama anında pişman olur, yumuşar. Tıpkı bir anne şefkatiyle üzerine titrer, arkasını kollar, sahiplenir Lennie ‘ yi. Fareler ve İnsanlar, birbirine tamamen zıt iki insanın tuhaf dostluğu.
Yahya Kemal Beyatlı ‘ nın bir sözü vardır ; “ İnsan alemde hayal ettiği müddetçe yaşar. “ Evet, bu söze kitapta fazlasıyla şahit oluyorsunuz.
‘’Kitaplar işe yaramaz. İnsanın can yoldaşına ihtiyacı var. Sızlanırcasına insan çıldırır kimsesi yoksa, insan çok yalnız kalırsa tozutur, hasta olur sonunda!’’- Fareler ve İnsanlar
