Tektanrıcılık veya monoteizm, tek bir tanrının varlığına ve birliğine duyulan inanç anlamına gelmektedir. Yunanca mono (tek), theoi (tanrı) sözcüğünden türemiş bir kavramdır.
Wilhelm Schmidt (1868–1954) tarafından ortaya atılan teoriye göre monoteizm, yeryüzünde görülen ilk inanış biçimidir. Hristiyan Rahibi olan Schmidt bu görüşü Kitab-ı Mukaddes’ten almış olmalıdır. Çünkü Kitab-ı Mukaddes’te ilk insanın Adem olduğu kabul edilmektedir. Ve Adem’in ilk insan olarak kabul edildiği çeşitli inanışlarda da mevcuttur. Örneğin; İslamiyet, Sabilik, Yahudilik, Mecusilik ve Brahmanlık gibi dinlerde de görmek mümkündür. Zerdüştlükte ortaya çıkan ilk insanın adı Keyumers’tir ve bu isim Farsça’da topraktan yaratılan anlamı taşımaktadır. Ve tüm insanların Adem’den türediği, bu inançlarda yer almaktadır. Monoteizm inancına göre her şeyin başlangıcı Tanrı’dır ve evreni yoktan var etmiştir. İslamiyet’e göre de “o doğmamış ve doğrulmamıştır.”, her şeye gücü yeten, mükemmel olan, ezeli/ebedi ,kadir-i mutlak tek şey o’dur. Müslümanlar Allah’a sıfatlarıyla inanırlar bunun aksine genel monoteizm anlayışında ise somutlaştırılmış, bir varlığa benzetme vardır.
