Din ve Mitolojinin amacından bahsedeceksek bu iki kavrama bilimsel ve geniş bir perspektif ile inceleyecek olursak bir sürü hata ile karşılaşmak durumunda kalacağız. Çünkü Paleolitik , Neolitik çağlardan beri süregelen mitoloji, insandaki damarı şahlandırmak için vardı, Yunan mitolojisine bakacak olursak insanlar doğa,hayvanlar, bitkilerle vb. bağlantı kurdular ve bu durumdan çok memnunlardı. Norse Mitolojisinde ise gerçekten kahraman olmak bu mitolojinin baş tacıydı.
Aslında mitler, arketipin kutsal dünyasına veya yitik cennete, soyuta yöneliyordu. Fakat logos, daha çok somuta, yeni şeyler keşfetmeye yönelmekteydi. Olayın ‘’mitos’’ kısmı insanın psikolojik yaralarını örtmeyi amaçlamıştır. Mitos ile bir şeyler keşfedemezsiniz veya geleceğe dönük bir hamle yapamazsınız. Bir mit avcıya hayvanların öldürülmesiyle ilgili karmaşık duygularla başa çıkmasına yardım ederdi. Logos ise akılcı ve etkilidir, insanın acılarını ve üzüntülerini dindirmekten uzaktır.
Paleolitik Çağda bir avcı-toplayıcı insan bir hayvanı öldürdüğünde çok kederlenirdi. Bunun sebebi ise o dönemlerde inancın şu şekilde olmasıydı. Bir insan ileride hayvana dönüşebilirdi ya da bir hayvan ileride insana dönüşüp, sizin arkadaşınız olabileceği ihtimaline inanmalarıydı. Ayrıca en başta gökyüzüne baktıklarında orada kutsal bir ruhun olacağını düşündüklerinde, günümüzdeki gibi dua edip, sağlık, yemek, ölümsüzlük, para gibi isteklerde bulunmuyorlardı. Bunun sebebi ise o kutsal ruhun, biz insanları önemsemeyeceği düşüncesiydi.
Kullandığım Kaynaklar:
1- Karen Armstrong — Mitlerin Kısa Tarihi
2- Mark Daniels — Bir Nefeste Dünya Mitolojisi
